یکی از زمینه های مهم و در حال پیشرفت علم نرم افزار و برنامه نویسی توسعه نرم افزار های تحت شبکه هست. یعنی توسعه برنامه های سرور یا کلاینت که باهم یا با یک مجموعه دیگه در ارتباط باشند.
دیزل نام یک ابزار پایتونی برای توسعه نرم افزار های تحت شبکه می باشد. با کمک این ابزار می شه برنامه های سرور یا کلاینتی نوشت که با پروتکل های TCP یا َUDP کار کنند. از ویژگی های بارز این ابزار استفاده از تکنولوژی Non-blocking I/O هست که قدرت پردازشی و توسعه بسیار زیاد در عین استفاده کم از منابع رو فراهم می کنه. با این ابزار و در حالت معمول می شه برنامه هایی نوشت که در یک سرور تا ۱۰ هزار کانکشن همزمان و باز قابل پردازش باشه. همچمین در این حالت به ازای هر اتصال یا socjet باز حدودا ۱۴ کیلوبایت حافظه رم اشغال می شه که رقم بسیار خوبی هست.
یکی از جالب ترین چیز هایی که من توی Diesel دیدم سادگی اون هست. بخش زیادی از این سادگی و روان بودن رو مدیون پایتون شاید باشه اما خود ماژول هم خوب پیاده شده و بسیاری از پیچیدگی رو داخل خودش حفظ می کنه. معمولا بهینه بودن یا performance و پردازش یا حجم اطلاعات نسبتی هم جهت با پیچیدگی کد و نرم افزار داره. اما در این ابزار تا حد زیادی این پیچیدگی از بین برده شده و برنامه نویس فقط درگیر مشکل و کد سرویس می شه نه بحث های شبکه و توسعه نرم افزار تحت شبکه.
این ابزار بصورت پیش فرض داخل خودش چندین کلاینت از پیش نوشته شده هم داره که می شه به مواردی چون کلاینت MongoDB, Redis, Riak و ... اشاره کرد. همیچنین در این ابزار از تکنولوژی ها و پروتکل هایی چون WSGI, WebSockets, ZeroMQ, HTTP/1.1 و ... هم پشتیبانی می شه.
یک مثال ساده از یک سرور با استفاده از پایتون و دیزل:
# tcp_holla_server.py import diesel def holla_back(addr): while True: message = diesel.until_eol() shouted_message = message.upper() diesel.send(shouted_message) diesel.quickstart(diesel.Service(holla_back, 4321))
