مدیریت تنظیمات مرکزی با استفاده از salt

در زمان های نه چندان دور تعداد سرور ها و کل زیر ساخت معمولا کوچک و کم بود. سازمان یا سرویس های بسیار اندکی تعداد سرور هایشان از چند ده تا بیشتر می شد اما با پیشرفت فوق العاده عجیب و سریع اینترنت و سرویس ها، نیاز به استفاده از سرور های بیشتر در بستر و زیر ساخت احساس شد. الان سرویس ها و نرم افزارهای تحت وب بسیاری دارای میلیون ها کاربر بوده و بعضی داده هایی با حجم های بسیار زیاد (چندین پتابایت) ذخیره و روزانه به هزاران و حتی میلیون ها کاربر سرویس دهی می کنند.

ادمین ها قبلا با روش های ساده ای مثل ssh به یک سرور متصل و دستوراتی رو اجرا می کردند اما مشخص هست که با اضافه شدن تعداد سرور، بحث مدیریت این سرور ها سخت و سخت تر می شه.

هر نرم افزار تحت وب برای راه اندازی و سرویس دهی نیاز به یک سری زیرساخت و بستر داره که اکثرا آشنایی دارید با این موارد. به طور کلی مدیریت زیرساخت در یک سرویس تحت وب موارد زیر می تونه باشه

• سخت افزار و شبکه
• تنظیم و نصب سیستم ابری (کلود یا Cloud) و سیستم های مجازی (vm)
• سیستم عامل و نرم افزار (نصب، تنظیم و به روز رسانی)
• وظایف و دستورات زمانبندی شده (پشیبان گیری، حذف لاگ، تنظیم ساعت و ...)
• دستورات و وظایف دستی (نصب نرم افزار، ریست و ...)
• مانیتورینگ
• و ...

خوب همین دلایل و نیاز به روشی سریع و مطمئن برای مدیریت سرور ها باعث ایجاد نرم افزار هایی خاص برای این کار شد. نرم افزار هایی مثل puppet. ابزار puppet با استفاده از زبان روبی (Ruby) نوشته شده و یکی از نرم افزار های خوب برای مدیریت مرکزی نصب، تنظیمات و نگهداری سیستم عامل و نرم افزار های چندین سرور هست.

ابزار های پایتونی هم هستند که البته به نسبت پاپت محدود تر بودند و مثلا برای اجرای یک سری دستورات از طریق ssh کاربرد داشتند مثل Fabric.

سال ۲۰۱۱ ابزاری معرفی شد به اسم salt. این یک پروژه پایتونی بود که به منظور مدیریت متمرکز سرور ها ایجاد شد و به زودی طرفداران بسیاری پیدا کرد. مدت ها از پروژه های بسیار فعال github بود (رکورد بیشترین تعداد توسعه دهنده در سال ۲۰۱۲) و توسعه وحستناکی روش انجام شد ! تقریبا هر روز کلی بهبود و کد جدید بهش اضافه می شد تا اینکه تبدیل شد به یک ابزار بسیار قوی و مناسب.

از Salt یا همون SaltStack برای ۲ منظور مهم استفاده می شه.

1. سیستم مرکزی برای مدیریت تنظیمات
2. اجرای از راه دور دستورات

اما ویژگی های منحصر به فرد ابزار Salt:

Scale

• توانایی مدیریت ده ها هزار سرور
• سیستم Message بر اساس ZeroMQ
• اتصالات همزمان و اجرای موازی دستورات
• استفاده از MessagePack
• عدم استفاده از ssh که بسیار کند تر هست

امنیت

• سیستم اعتبار سنجی با استفاده از کلید عمومی
• رمز نگاری پیغام ها و دستورات ارسالی با استفاده از AES

ویژگی های برجسته

• معماری ساده
• نصب آسان
• تنظیمات آسان
• امکان توسعه و ماژول نویسی
• سرور داخلی قایل
• عدم وابستگی به ابزار یا نرم افزار های دیگر

سایت رسمی

آدرس Github

مستندات پروژه

emacs-nox11

Emacs بی شک یکی از قوی ترین نرم افزار های توسعه کد و ادیت فایل هست. مخصوصا به نظرم قوی ترین و بهترین نمونه برای حالت متنی و یا ترمینال یا کنسول.

ایمکس طرفداران خیلی زیادی داره و با وجود اینکه چندین سال هست رابط گرافیکی کاربر توسعه پیدا کرده و فراگیر شده هنوز Emacs به زندگی خودش ادامه می ده و توسعه داده می شه و طرفداران خاص خودش رو داره.

شاید سوال بشه برای برخی که در سالهای دور و زمانی که واسط گرافیکی کاربر نبود و همه در محیط هایی شبیه به داس یا شل لینوکس کار می کرد این برنامه می تونست توجیح داشته باشه ولی الان چی؟!

به نظرم چند تا دلیل داره. یکیش اینکه این نرم افزار خیلی قدیمی هست (۳۷ ساله!) و برخی ها بهش معتاد شدن ! دلیل دیگه اینکه در برخی شرایط کاربرانی هستند که هنوز با محیط های متنی کار می کنند. برای مثال دسترسی های ssh یا سرور ها. یک مورد دیگه هم اینکه این برنامه واقعا قوی و جذاب هست و اگر بهش مسلط بشین واقعا سریع و کاربردی هست.

در نهایت نکته ای که هست emacs مدتی هست که با روش های مختلف دارای ظاهر گرافیکی هم شده. اگر توی لینوکس یا سیستم های مبتنی بر یونیکس بسته emacs رو نصب کنید معمولا با یک ظاهر گرافیکی ساده مواجه می شید. نکته ای که در برخی موارد مشکل زا هست. اگر نیاز شما فقط از طریق ترمینال و شل هست (مثلا ssh) پیشنهاد می کنم حتما بسته emacs-nox11 رو نصب کنید که خیلی کم حجم تر هست و کلی بسته اضافی گرافیکی رو نصب نمی کنه. البته این مورد یک مورد مهم در مواردی مثل سرور هایی هست که محیط گرافیکی ندارند اصلا. مثل FreeBSD و Ubuntu Server و ...